زمان مطالعه: < 1 دقیقه سلطان خراسان که رواق حرمش را++ تقدیر به خشت زر خورشید بنا کرد در کالبد مرده دمد جان مسیحا++ آن لب که زمین‏بوسی درگاه رضا کرد این منزل جان است و تجلیگه سینا++ کز خاک درش چشمه‏ی ملک کسب ضیا کرد این محفل قدس است که پروانگیش را++ ارواح ز صد عجز تمنا ز خدا کرد آهنگ ثنایت که بلندست

زمان مطالعه: < 1 دقیقه دیده فرو بسته‏ام از خاکیان‏++ تا نگرم جلوه‏ی افلاکیان‏ شاید از این پرده، ندایی دهند++ یک نفسم راه به جایی دهند ای که بر این پرده‏ی خاطر فریب++‏ دوخته‏ای دیده‏ی حسرت نصیب‏ آب بزن چشم هوسناک را++ با نظر پاک ببین، پاک را آن که در این پرده گذر یافته است‏++ چون سحر از فیض نظر یافته است‏ خوی سحرگیر

زمان مطالعه: < 1 دقیقه باغ رضوانست این جا، یا خراسانست این‏جا++ هیچ مشکل نیست در ره، کار آسانست این‏جا کعبه است این یا خراسان، یا بهشت عدن رضوان‏++ هست نعمت، نیست نقمت، روح و ریحانست این‏جا بحر بی‏پایان رحمت، موج در موجست اینک‏++ ذات حق اندر تجلی، عرش رحمانست این‏جا آمده فوج ملائک از برای خاشه‏روبی‏++ کز ملک والاتر آمد، آن که دربانست این‏جا

زمان مطالعه: < 1 دقیقه شد جلوه‏گر نور خدا، در روز میلاد رضا++ کز بوی دلجویش فضا، شد مشکبار عنبرین‏ از نجمه سر زد اختری، خورشید روشن گوهری‏++ جانم فدای مادری، کاورده فرزندی چنین‏ چون لعل شکر بار او، شیرین بود گفتار او++ بر قامت و رخسار او، بادا هزاران آفرین‏ مهرش فروغ محفلم، خاکش صفابخش دلم‏++ گویی که با آب و گلم، گشته ولای

زمان مطالعه: < 1 دقیقه از سر برفت هوش ز شوق وصال تو++ هرگز برون نمی‏رود از دل، خیال تو ماییم در حریم تو سرگشته ذره‏وار++ ای آفتاب، خیره ز نور جمال تو رضوان، رضا دهد که فرود آید از بهشت‏++ روید به مژه گرد، ز صف نعال تو فرزند مصطفایی و دلبند مرتضی‏++ کامل شد از ازل همه فخر و کمال تو غم رفت

زمان مطالعه: < 1 دقیقه ای که سلطان سلاطینی و کنز فقرایی‏++ در جهان از ره الطاف معین ضعفایی‏ بهر خلق دو جهان ناصر و هم یار و معینی‏++ هادی خلقی و بر راه خدا راه نمایی‏ کی توان وصف نمودن صفت پاک کریمت‏++ مجمع جمله صفات حسن و نعت و ثنایی‏ ای که هستی ز خدا مظهر الطاف و بزرگی‏++ وز نبی مظهر حلم