زمان مطالعه: < 1 دقیقه امامان پاک ما، در میان مردم و با مردم می‏زیستند و عملا به مردم درس زندگی، پاکی و فضیلت می‏آموختند. آنان الگو و سرمشق دیگران بودند. با آن که مقام رفیع امامت، آنان را از مردم ممتاز می‏ساخت و برگزیده‏ی خدا و حجت او در زمین بودند، در عین حال در جامعه حریمی برای خود قایل نبودند و خود را

زمان مطالعه: < 1 دقیقه حضرت رضا علیه‏السلام عنایت ویژه‏ای به نگهبانی شیعیان از انحراف فکری و عملی داشتند؛ چنان که روزی به یکی از شاگردانشان به نام «داود بن قاسم»، معروف به ابوهاشم جعفری، فرمودند: چرا با «عبدالرحمن بن یعقوب» همنشینی می‏کنی؟ ابوهاشم گفت: عبدالرحمن دایی من است. امام فرمودند: او درباره‏ی ذات پاک خدا مطالبی می‏گوید که ساحت مقدسش از این موارد مبراست؛

زمان مطالعه: < 1 دقیقه ثامن‏الائمه علیه‏السلام برادری داشت به نام زید بن موسی بن جعفر علیه‏السلام، که در بصره خروج کرد، خانه‏های عباسیان را سوزانید و از این جهت به «زید النار» ملقب گردید. گویند: در مدینه نیز جاهایی را سوزانید و عده‏ای را کشت. او را اسیر کرده به مرو آوردند؛ مأمون گفت: پیش برادرش ابی‏الحسن رضا علیه‏السلام ببرید.(1) چون زید را به

زمان مطالعه: < 1 دقیقه «یسع بن حمزه» می‏گوید: من در مجلس حضرت رضا علیه‏السلام بودم و با ایشان گفتگو می‏کردیم؛ ناگاه مردی بلند قامت و گندمگون وارد شد و سلام کرد و گفت: من از دوستان شما، پدران و اجدادتان هستم. از سفر حج می‏آیم، ولی اندوخته‏ام تمام شده؛ مقداری توشه‏ی راه به من بدهید تا به وطنم برسم. وقتی به شهرم رسیدم، معادل

زمان مطالعه: < 1 دقیقه شبی امام علیه‏السلام مهمان داشتند. در میان صحبت، چراغ نقصی پیدا کرد. مهمان امام، دست پیش آورد تا چراغ را درست کند، ولی امام نگذاشتند و خود این کار را انجام دادند و فرمودند: ما گروهی هستیم که مهمانان خود را به کار نمی‏گیریم.(1) 1) کافی، ج 6، ص 283.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه یک بار شخصی که امام را نمی‏شناخت، در حمام از امام خواست تا کیسه کشیدن او را تقبل نماید. امام علیه‏السلام پذیرفتند و مشغول شدند. دیگران امام را به آن شخص معرفی کردند و او با شرمندگی به عذرخواهی پرداخت، ولی امام بی‏توجه به عذرخواهی او، همچنان کیسه می‏کشیدند و به او دلداری می‏دادند که طوری نشده است.(1) 1) مناقب،