زمان مطالعه: < 1 دقیقه از دیگر مؤلفاتی که به امام رضا علیه‏السلام نسبت داده شده، کتاب محض‏الاسلام و شرایع‏الدین است، و صدوق در عیون آن را از فضل بن شاذان نقل کرده است، لیکن فضل بیان نکرده که امام علیه‏السلام آن را به خواهش مأمون تألیف فرمودده است(1) 1) عیون اخبارالرضا ج 2 ص 121.

زمان مطالعه: 2 دقیقه آنچه از ملاحظه رجال سند این کتاب برای ما حاصل می‏شود، عدم وثوق درباره انتساب آن به امام رضا علیه‏السلام است زیرا برخی از رجال مذکور معتبر نیستند، علاوه بر این دارای اسلوبی مضطرب و غیرمنسجم و تعبیرات ناموزونی است که بعید به نظر می‏رسد، نوشته شخص امام علیه‏السلام باشد. و همچنین مشتمل بر احکام چندی است که التزام به

زمان مطالعه: < 1 دقیقه برخی پاسخهای امام علیه‏السلام را به پرسشهای ابن‏سنان از مؤلفات آن حضرت به شمار آورده‏اند، ولی این درست نیست و نمی‏توان این پاسخها را به منزله تألیفی از امام علیه‏السلام دانست زیرا در این صورت لازم می‏آید که پاسخهای آن حضرت به مسائل افراد بسیار دیگر، در زمینه انواع علوم و معارف نیز هر کدام تألیفی از آن حضرت به

زمان مطالعه: < 1 دقیقه همچنین کتاب علل را که ابن‏شاذان ذکر کرده، و برخی آن را از تألیفات امام علیه‏السلام دانسته‏اند، نمی‏توان آن را نوشته امام علیه‏السلام دانست، به سبب این که کتاب مذکور را ابن‏شاذان خود تنظیم کرده و مطالب آن را از سخنان و پاسخهای حضرت رضا علیه‏السلام به پرسشهای او در باره علل شرایع، فراهم آورده است، از این رو دیده

زمان مطالعه: < 1 دقیقه از بررسی صادقانه و صریحی که ما درباره صحت انتساب برخی مؤلفات به امام علیه‏السلام انجام دادیم، آشکار می‏شود که تنها کتابی که با جرأت می‏توان به آن حضرت منسوب داشت، رساله ذهبیه در طب است که آن را به خواهش مأمون خلیفه عباسی مرقوم فرموده است. اشکالی ندارد اگر بگوییم مؤلفات دیگر را به این سبب به آن حضرت

زمان مطالعه: < 1 دقیقه مأمون به طرق مختلف کوشش داشت که امام رضا علیه‏السلام را در معرکه مناظرات و مباحثاتی که با سایر فرقه‏ها و صاحبان ادیان و مذاهب مختلف برپا می‏شد، وارد گرداند، او مجالسی برای بحث درباره مسائلا علمی و مشکلات فکری ترتیب می‏داد، و برجسته‏ترین دانشمندان و برترین متفکران زمان و همچنین سران زندیقان و اصحاب جدل و مناظره را در