امام رضا علیه السلام قبل از ترک حجاز و رفتن به سوی خراسان خانه ی خدا را طواف نمودند آن
حضرت جواد الائمّه علیه السلام بوده) به زیر آمدند. چون امام جوادعلیه السلام بر شانه ی موفّق بودند که ایشان را طواف می داد.(1) حضرت جواد الائمّه علیه السلام هنگامی که از شانه ی موفّق پائین شدند درکنار حِجْر اسماعیل نشستند و سر مباری خود را پائین انداختند و مدّت ها حرکت ننمودند و آثار حزن و اندوه فراوان از صورت ایشان آشکار بود. موفّق عرض کرد: مولای من برویم امام جواد علیه السلام فرمودند: من از این جا حرکت نخواهم کرد تا خدا بخواهد. چنان این جملات را از درون دلی پر غم می گفتند که آثار اندوه کاملا در چهره ی مبارکشان نمایان بود. موفّق خدمت حضرت امام رضا علیه السلام آمد به ایشان عرض کرد که جواد الائمّه علیه السلام از جای خود حرکت نمی کنند. حضرت امام هشتم علیه السلام خودشان تشریف آوردند و فرمودند: ای نور دیده ام از جای خود برخیز تا باهم برویم. حضرت امام جواد علیه السلام فرمودند: نه حرکت نمی کنم و به پدر بزرگوارشان فرمودند: چگونه حرکت کنم در حالی که شما خانه ی خدا را چنان وداع نمودید مثل این که دیگر بر نخواهید گشت. حضرت امام رضا علیه السلام فرمودند: نور دیده ام حرکت کن. حضرت امام جواد الائمه علیه السلام از جای خود حرکت کردند.
1) امید بن علی می گوید: در آن سالی که امام رضا علیه السلام به مکه رفتند و حج گزاردند با ایشان بودم و فرزند گرامی شان حضرت جواد علیه السلام نیز همراهشان بود.
