بعد از خواندن این بیت امام فرمودند: دعبل آیا مایلی دو خط شعر به اشعارت اضافه کنی تا قصیده ات تکمیل شود؟ دعبل عرض کرد: آری یابن رسول الله فتخار می کنم.
امام چنین فرمودند:
وَقَبرٍ بِطوسٍ یالَهامِنْ مُصیبَةٍ++
تُوقَدُ بِالاحشاء ِفِیِ الْحَرَقَاتِ
اِلَی الْحَشْرِ حَتّی یَبعَثُ اللّهُ قائِماً++
یفَرجُ عَنَّا الهَّمِّ وَ الکُرُباتِ
قبری در طوس است که چه مصیبت ها بر آن وارد نمی شود دل ها را در میان خرمنی ازآتش شعله ورگردانیده، تا هنگام حشرکه خداوند برانگیزد قائم آل محمّد را و او ناراحتی را از ما خانواده برطرف خواهد نمود.
دعبل گفت: آن جا قبر چه شخصی است؟
امام رضا علیه السلام فرمودند: آن جا قبر من است، مدّتی نخواهد گذشت که محلّ رفت و آمد و شیعیان و دوستان من خواهد شد، هر شخصی که مرا درغربت زیارت کند در مقام و درجه ی خودم با من خواهد بود و در روز قیامت آمرزیده خواهد شد.
و پس از آن امام هشتم علیه السلام به دعبل صد دینارطلای مسکوک به نام خود را دادند و به اوگفتند: این ها را نگهدارکه لازمت خواهد شد و به درخواست دعبل امام علیه السلام
یکی از جامه های خود را هم به او عنایت فرمودند. و دِعبل سکّه ها و جامه را که جبّه ای از خز بود گرفت و از مرو خارج گردید.
