یکی از مخالفان سرسخت حضرت رضاعلیه السّلام یک ژنرال عالی رتبه ی ارتش هارون به نام جَلودی بود، و به او از طرف دستگاه ستمکار عبّاسی مأموریت دادند که به مدینه بتازد و در آن جا سادات و علویان را قتل عام نماید. جَلودی دستور داشت زینت زنان از قبیل دستبندهای طلا و خلخال (زینتی که زنان عرب در پایین ساق پای خود داشتند) را ازآنان جدا نماید.
زنان بنی هاشم از ترس این ژنرال خبیث برای این که از اذیّت و آزار او در امان باشند، به خانه ی امام رضاعلیه السّلام پناه بردند. وقتی جَلودی و مأمورانش زنان را تعقیب می کردند، مشاهده نمودند که امام رضاعلیه السّلام جِلویِ درب خانه ایستاده اند، و از جَلودی درخواست کردند که وارد خانه نشود و در عوض زنان تمام زینت آلات خود اَعمّ از دستبند و خلخال ها را به او بدهند. جلودی پذیرفت و پس از دریافت دستبندهای طلا و جواهرات از تعقیب زنان خودداری نمود و پناهندگانِ به حضرت رضاعلیه السّلام با درایت ایشان از شرّ جَلُودی(1) ظالم در امان ماندند.
1) جلودی و دو ژنرال دیگر ارتش هارون به نامهای علی بن عمران و ابن مونس هنگامی که تمام وزیران و درباریان و مقامات ارتش و مأمون با امام رضا علیه السلام بیعت کردند این سه نفر بیعت نکردند و مأمون هر سه نفر آن ها را زندانی کرد و این بغض و کینه ی جلودی و دوستان او را به اهل بیت می رساند و در یک مجلس آن ها را از زندان بیرون آورد و چون باز هم آن سه نفر بر دشمنی با علی بن موسی و بنی هاشم تأکید کردند، به دستور مأمون هر سه نفر با شمشیر گردن زده شدند.
