ما در اینصدد نیستیم آثار و فوایدی را که در زمینه فقه و احکام از امام رضا علیهالسلام به ما رسیده، در این جا عرضه بداریم، و احادیثی را که در این باره از آن حضرت وارد شده، مورد بحث و پژوهش قرار دهیم، زیرا این کار را کتابهای حدیث و فقه برعهده دارند، بلکه آنچه در این جا مورد نظر ماست، آشنایی بااهمیت ثروت علمی است که در زمینه فقه و اعطای قواعد صحیح و استخراج احکام شرعی، از آن بزرگوار و دیگر ائمه اهلبیت علیهمالسلام به دست ما رسیده، و امکان دریافت احکام دین را از منابع اصیل آن به ما بخشیده است.
چنان که در آغاز این کتاب اشاره کردهایم، آنچه ما را بر تمسک به مذهب اهلبیت علیهمالسلام وادار کرده، و بر آن داشته است که احادیث آنان را همانند دیگر مدارک و مصادر احکام شرعی بدانیم، نصوص صریح و قاطعی است که بر لزوم پیروی از راه و روش آنان از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به ما رسیده است، مانند حدیث ثقلین و سفینه و احادیث دیگری از اینگونه که چه از نظر سند و چه از لحاظ ترکیب و مفاد، در صحت آنها شک و تردید نمیتوان داشت، از این رو آنچه راامام رضا علیهالسلام با دیگر ائمه بیان فرمودهاند به منزله این است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آنها را حدیث فرموده باشد، و این تلقی به این اعتبار نیست که آنها صلاحیت تشریع اولیه را دارند و مستقلا میتوانند احکام وضع کنند، بلکه به این لحاظ است که به مقتضای آگاهی آنها به رموز احکام و علوم و اسراری که از پیامبر
گرامی صلی الله علیه و آله به ارث بردهاند، احادیث آنان در حقیقت ادامه شریعت اصیلی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله از جانب پروردگار برای مردم آورده است، زیرا خداوند پس از پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله آنان را از امنای دین خود قرار داده است.
