تناسخ

امام علیه‏السلام در پاسخ کسی که نظر آن بزرگوار را درباره معتقدان به تناسخ می‏پرسد، می‏فرماید: تناسخ کفر است و کسی که به تناسخ قائل است، به خداوند بزرگ، کافر شده است، و بهشت و دوزخ را تکذیب می‏کند.

علت این که تناسخ کفر، و معتقد به آن کافر است، این است که تناسخ عبارت است از اعتقاد به این که روح انسان پس از جدا شدن از بدن، به جسد حیوان دیگری منتقل می‏شود، و در آن حلول می‏کند، و روح همچون پرنده‏ای است که به محض رهایی از قفسی به قفس دیگر درمی‏آید، چنین اعتقادی مستلزم انکار معاد، که یکی از اصول دین است بوده و بعد هم موجب انکار بهشت و دوزخ می‏باشد، در نتیجه معتقدان به تناسخ بهشت و دوزخ را، این گونه تأویل می‏کنند، که بهشت عبارت از این است، که روح پس از خروج از بدن، به جسد حیوان خوبی حلول پیدا کند، و دوزخ، حلول آن در کالبد حیوانی شریر است و این سخن یاوه‏ای است که قرآن آن را رد، و تصریح می‏کند، که بهشت و دوزخ، دو امر حقیقی و وجودی هستند، و برخلاف تأویل اینها، الفاظی رمزی و غیرواقعی نمی‏باشند.