جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

چگونگی شهادت امام

زمان مطالعه: 3 دقیقه

روایات وارده درباره کیفیت شهادت امام علیه‏السلام اتفاق دارد، بنابر گفته ابوالفرج و مفید مأمون آن حضرت را به وسیله آب انار و انگور زهرآلود مسموم کرده است، مفید در ارشاد از عبدالله بن بشر نقل کرده که گفته است:

«مأمون به من دستور داد ناخنهایم را از حد معمول درازتر نگه دارم، و این را به کسی اظهار نکنم، من چنان کردم، سپس مرا احضار کرد، و چیزی شبیه تمر هندی به من داد و گفت این را با هر دو دست خود نرم کن، من همین کار را کردم، پس از آن از جا برخاست و رفت و بر امام علیه‏السلام وارد شد، و به او عرض کرد: حالت چگونه است؟

امام علیه‏السلام فرمود: امیدوارم خوب باشم.

مأمون عرض کرد: من هم به حمد خدا امروز خوبم، آیا امروز کسی از پرستاران نزد شما آمده است؟

امام علیه‏السلام فرمود: نه.

مأمون خشمناک شد و به غلامان فریاد زد که آب انار حاضر کنید که از آن نمی‏توان بی‏نیاز بود. سپس مرا صدا کرد و گفت: یک دانه انار بیاور، و چون آوردم گفت به دست خود آب آن را بگیر، و چون آب آن را گرفتم، مأمون آن را به امام رضا علیه‏السلام خورانید، و همین سبب شهادت آن حضرت شد و دو روز پس از آن وفات فرمود.

از اباصلت هروی نقل شده که گفته است: هنگامی که مأمون از نزد امام رضا علیه‏السلام بیرون رفت من بر او وارد شدم، به من فرمود ای اباصلت کار خود را کردند، و شروع به حمد و ثنای الهی فرمود.

محمد بن جهم روایت کرده است که امام رضا علیه‏السلام انگور را دوست می‏داشت، مقداری از آن تهیه و در ته دانه‏های انگور سوزن فرو کردند و چند روزی به همان حال نگه داشتند سپس سوزنها را جدا کردند و انگور را نزد امام علیه‏السلام آوردند آن حضرت از آن تناول فرمود، و به همین علت به شهادت رسید، و گفته شده که سم مزبور بسیار لطیف و ناپیدا بوده است(1)».

کیفیت قتل به هر نحوی که باشد، با ملاحظه نصوص تاریخی، و اوضاع خاص سیاسی، آنچه از نظر ما اقوا و ارجح می‏باشد این است که مأمون آن حضرت را مسموم کرده و ناگهانی به شهادت رسانیده است، و در این باره هیچ گونه شک و تردیدی نداریم.

«وفات آن حضرت در طوس در ده سناباد از دهات نوغان اتفاق افتاده و در خانه حمید بن قحطبه در قبه‏ای که گور هارون در یک سمت آن قرار دارد، نزدیک قبله دفن شده است»(2)

«هنگامی که امام رضا علیه‏السلام وفات یافت، مأمون مرگ آن حضرت را بلافاصله اعلام نکرد، و جنازه آن حضرت را یک روز و یک شب نگه داشت، سپس محمد بن جعفر بن محمد و گروهی از آل ابی‏طالب را احضار کرد، و جسد مبارک امام علیه‏السلام را صحیحا بدون این که اثری بر آن باشد، به آنان نشان داد، و پس از آن گریست.

و گفت ای برادر بر من دشوار است که تو را به این حالت ببینم، در حالی که آرزو می‏کردم که من پیش از تو بمیرم اما خداوند آنچه می‏خواهد می‏کند، مأمون بی‏تابی و

اندوه بسیاری از خود نشان داد، و جنازه آن حضرت را بر دوش گرفت، و تا محل دفن و جایی که امروز زیارتگاه آن حضرت است، تشییع کرد»(3)

«… پیش از آن که قبر کنده شود مأمون حاضر شد و دستور داد که در کنار پدرش قبر آن حضرت حفر شود سپس رو به جانب ما کرد و گفت:

صاحب این جنازه برای من حدیث کرد که قبری که برای او کنده می‏شود، در آن آب و ماهی نمایان خواهد شد قبر را حفر کنید، چون حفر کردند و لحد آماده شد، آب در آن جوشید و ماهی در آن ظاهر شد، سپس آب فرو نشست، و امام رضا علیه‏السلام در آن دفن شد»(4)


1) ارشاد ص 297. در مقاتل‏الطالبیین ص 377 و 378 نیز به همین نحو ذکر شده است.

2) عیون اخبارالرضا ج 1 ص 18.

3) مقاتل‏الطالبیین ص 378.

4) همان مأخذ ص 380.