زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در ذهن مأمون تصویری از اوضاع واقعی کشور منعکس شده بود، لیکن او بر آن نشد، که روش خود را بزودی با فضل دگرگون کند، زیرا زمام قدرت در خراسان و بغداد هنوز در دست او بود، اما در خراسان فضل با برکناری طاهر بن حسین از فرمانروایی عراق، و کشتن هرثمه یک جنگ روانی به راه انداخته بود، که در آن روح تمرد و طغیان در تمام سران و فرماندهان از میان رفته بود، و همه در برابر تمایلات و نظریات او سر فرودآورده، و دریافته بودند، که مأمون همچون عصایی در دست فضل است، که به افسون او حرکت میکند، و بغداد در دست حسن بن سهل برادر او بود، که بازوی راستش به شمار میآمد، و به منزله حربه نیرومندی بود، که مأمون را بدان میترسانید.
