زمان مطالعه: < 1 دقیقه
ای روضهای که دهر ز بویت معطر است++
آبت ز کوثر و گلت از مشک و عنبر است
در طینت تو چشمهی خورشید مضمر است++
بوی تو چون نسیم جنان روح پرور است
خاکی و نه فلک به وجودت منورست++
تا در تو نور دیدهی زهرا و حیدرست
آن بقعهای که کعبهی صدق و صفا دروست++
وان روضهای که مسکن آل عبا دروست
وان خطهای که مخزن گنج بقا دروست++
وان مرقدی که شهد سمع رضا دروست
از نکهتی که رایحهی مصطفی در اوست++
وز طینتی که نکهت شیر خدا دروست
وز تربتی که خاصیت کیمیا دروست++
هر صبح و شام کار مه و مهر چون زرست(1)
1) عصمت بخارایی.
