مدت امامت حضرت رضا علیهالسلام حدود 20 سال طول کشید که 17 سال آن در مدینه و سه سال آخر آن در خراسان گذشت.
امام رضا علیهالسلام در مدینه پس از شهادت پدر، امامت بر مردم را بر عهده گرفتند و به رسیدگی امور پرداختند. سپس شاگردان پدر را به دور خود جمع کردند و به تدریس و تکمیل حوزهی علمیهی جدشان امام صادق علیهالسلام پرداختند و در این راستا گام‌های استواری برداشتند.
موقعیت امام رضا علیهالسلام در مدینه، همهی علما و شخصیتهای سیاسی و اجتماعی حجاز را تحتالشعاع قرار داد. مردم در همهی شؤون مادی و معنوی، ایشان را مرجع و پناهگاه خود میدانستند و نور وجود ایشان چون خورشیدی بر قلبها میتابید و روشنیبخش افکار تاریک بود. آن حضرت برای رفع مشکلات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مردم، در همهی امور دخالت میکردند و در متن جامعه قرار داشتند و در امور و مسایل مختلف اجتماعی، هرگز لحظهای بیتفاوت نبودند؛ به ویژه در
دو بعد فرهنگی و سیاسی، تلاش فراوانی داشتند.
آن بزرگوار در گفتگویی با مأمون در خراسان فرمودند:
این که من در اینجا (خراسان) ولیعهد شدهام، از نظر من هیچ گونه بر موقعیت من افزوده نشده است. من در مدینه در موقعیتی بودم که نامهام به مشرق و مغرب میرفت. بر مرکب خود سوار میشدم و در راههای مدینه عبور میکردم. هیچ کس در آن جا عزیزتر از من نبود و هر کسی حاجتی داشت، آن را از من میطلبید و تا حد توان نیازهای نیازمندان را تأمین میکردم.(1)
1) عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 155.
