اعتقاد به امامت، از مسایل اصولی و بنیادین مذهب تشیع به شمار میآید و پایبندی به آن، در کنار دیگر اصول دین، همچون توحید و نبوت و معاد، ضروری است. در اسلام، هادیان پس از پیامبر خاتم، همان کسانند که در حدیث نبوی ثقلین در کنار قرآن کریم قرار دارند. نفوس قدسی آنان، انسانها را از تیرگی و تاریکی رهانیده و به هدایت اعظم راهبر میگردد.
در این میان، حضرت امام رضا علیهالسلام میوهی بهشتی و شجرهی طیبهای است که دلهای شیفتهی مؤمنان، از کوثر وجود او سیراب میشوند. او عطیهای الهی است که درک ژرفای اقیانوس فضایلش در توان ما نیست، و در ساحل بیکران ابعاد وجودی او، جز جرعهای نتوان نوشید.
آب دریا را گر نتوان کشید++
هم به قدر تشنگی باید چشید
جایگاه رفیع او خیرهکنندهی دیدگان هر بیناست؛ چنان که دل و جان
را میآکند و توان هر بیان و بنانی را از انسان میگیرد. در این راستا، تنها نگریستن به سیرهی عملی و شیوهی رفتاری آن حضرت است که ما را با ژرفای کمالات و فضیلتهای ایشان آشنا میسازد.
این مجموعه، به دنبال بازشناسی جلوههایی از شخصیت سترگ آن امام همام است. شایسته است که بخشهای نورانی حیات اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و فرهنگی آن اسوهی اعصار و قرون را به دقت بنگریم و آموزههای آن را در زندگی به کار بندیم.
در پایان، ضروری است از جناب آقای سید حسین اسحاقی که این مجموعه حاصل تلاش و همت ایشان است، و همچنین از مرکز نشر مؤسسه فرهنگی – هنری خادم الرضا علیهالسلام که زمینهی انتشار این اثر را فراهم آوردهاند، سپاسگزاری نماییم.
ادارهی کل پژوهش
مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما