الإمام الأمین الرفیق و الوالد الشفیق و کالأم البرة بالولد الصغیر و مفرغ العباد.(1)
امام امین، رفیق، پدر مهربان و چون مادری دلسوز به فرزند خردسال و پناه بندگان خدا می‌باشد.
«امام رضا علیهالسلام»
امام موسی کاظم علیهالسلام یکی از یاران خود، هشام بن احمد، را سوی برده فروش مغرب زمین فرستاد و تا کنیزی را که حضرت روز قبل صحبتش را با صاحب او در میان گذارده بود، بخرد.
وقتی هشام کنیز را خرید، برده فروش گفت:
«من این کنیز را از مغرب زمین خریده و زنی از اهل کتاب وقتی او را دید، اظهار داشت:”این کنیز کجا و تو کجا؟! او باید نزد بهترین
آفریدهی خدا باشد؛ از او کسی به دنیا میآید که اهل مشرق و مغرب او را اطاعت کنند”.»
بعد از اینکه او نزد امام موسی کاظم علیهالسلام شرفیاب شد، حضرت او را نجمة(2) و پس از تولد امام رضا علیهالسلام طاهرة صدا میزد.
طاهرة، مادر بزرگوار امام رضا علیهالسلام میفرمود:
«در ایام بارداری صدای تسبیح و تمجید فرزندم، خداوند متعال را میشنیدم. هنگام تولد دو دست را بر زمین نهاد و سر به آسمان بلند کرد و زمزمهی ذکر خدا بر لبانش نقش بست. وقتی او را در جامهی سفید به خدمت پدر بزرگوارش بردم، به گوش راست اذان و گوش چپ او اقامه را خواند و کامش را به آب فرات آمیخت و به من فرمود: “این بچه را بگیر؛ او بقیة الله روی زمین است”.»(3)
1) تحف العقول، ص 463.
2) مادر بزرگوار امام رضا علیهالسلام با نامهای دیگر چون تکتم، سکن النوبیة، سمانه اروی و با کنیهی ام البنین مورد خطاب قرار میگرفت. بحار الأنوار ج 49 ص 5 – 8 و عیون اخبار الرضا ج 1 ص 17.
3) بحارالأنوار ج 49 ص 9 – عیون اخبار و الرضا ج 1 ص 20 – کشف الغمة ج 3 ص 131 و اصول کافی «غیر مترجم» ج 1 ص 486.
