مرحوم محدث بیرجندی علامه حاج شیخ محمدباقر بن محمدحسن قائنی در کتاب کبریت احمر فرمود:
در سفریکه مشرف شدم بزیارت حضرت رضا (ع) پای احقر چند شبانه روز چنان بشدت درد گرفت که خواب را از من گرفته بود و از شدت درد، بدن این ضعیف مرتعش می شد (می لرزید) و این درد و حال خود را از کسان خود پنهان می داشتم که اسباب ناراحتی آنها نشود و بر آن صبر می کردم با آنکه طاقت صبر نداشتم .
روزی به حضرت ثامن الائمه (ع) عرضکردم و عرضحال کردم و از خاک روی سنگهای روضه عرش درجه گرفتم و برپای خود و مواضع درد مالیدم فورا درد زائل گردید و استراحت یافتم و الحمدلله بعد هم عود نکرد و این معجزه باهره را خود مشاهده کردم از برکت آن حرم مطهر.(1)
هست دعا در حرمش مستجاب++
بهر مریضان همه دارالشفاست
هرکه زند بوسه بدرگاه او++
شافعش از مهر بروز جزاست
ضامن آهوش از آن خوانده اند++
زانکه پناه همه شاه و گداست
1) کبریت احمر.