مرحوم محدث نوری اعلی الله مقامه فرمود یکی از خدمتگزاران روضه شریفه رضویه گفت :
یکی از شبهائی که نوبت خدمت و شفیت من بود در رواقی که معروف بدارالحفاظه است خوابیده بودم . ناگهان در خواب دیدم که درب حرم مطهر باز شد و خود حضرت ابی الحسن الرضا (ع) از حرم بیرون تشریف آورد و بمن فرمود:
برخیز و بگو مشعلی بالای گلدسته ببرند و روشن کنند زیرا که گروهی از اعراب بحرین بزیارت من می آیند و آنها راه را گم کرده اند از طرف طرق (اسم محلی است در دو فرسنگی شهر مشهد) و اکنون آنان سرگردانند و برف هم می بارد مبادا تلف شوند و نیز برو به میرزا تقی شاه متولی بگو چند مشعل روشن کنند و با جمعی بروند و آن زائرین را ملاقات کرده بیاورند.
از خواب بیدار شدم و فورا رفتم سرکشیک را از خواب بیدار کرده و خوابم را باو گفتم پس او با حال تعجب برخواست و با یکدیگر آمدیم در حالتیکه برف می بارید مشعل دار را خبر کرده
و فورا رفت و مشعل روی گلدسته را روشن کرد آنگاه با جمعی از خدام بخانه متولی باشی رفتیم و خواب را نقل کردیم . متولی هم با جماعتی مشعلها را روشن کرده با ما همراه شد و از شهر بیرون آمدیم و بجانب طرق روانه شدیم تا نزدیک طرق بآن زائرین رسیده دیدم که در آن هوای سرد میان برف در بیابان سرگردانند.
پس چون ایشانرا ملاقات کردیم جویای حالشان شدیم گفتند که در این بیابان طوفان عظیمی شد و برف هم شروع بآمدن کرد ما راه را گم کردیم و هرچه تفحص نمودیم راه را پیدا نکردیم و دست و پای ما هم از شدّت سرما از حس و حرکت افتاد لذا تن بمرگ دادیم و از چهارپایان خود پیاده و همه یکجا دورهم جمع گشته و فرشهای خود را روی خود انداخته و شروع بگریه و زاری نمودیم .
در میان ما مرد صالح و طالب علمی است چشمش که بخواب رفت حضرت رضا (ع) را در خواب زیارت کرد آنحضرت باو فرمود: (قوموا فقد امرت ان یجعلوا المشعل فوق المنارة فاقصدوا نحوالمشعل تصادفوا المتولی) یعنی برخیزید و رو براه بگذارید که من فرمان داده ام که در گلدسته مشعل روشن کنند و شما رو به روشنائی بروید که متولی باستقبال شما می آید.
این بود که ما برخواستیم و راه افتادیم و روشنائی را دیده
و بسمت روشنائی براه افتادیم تا اینجا که شما بما رسیده اید پس متولی آنها را بشهر آورد و بخانه خود برد و پذیرائی نمود. بلی حضرت رضا (ع) ضامن غریبان و امام رئوف است و زائرین بلکه همه دوستانش را دوست دارد.(1)
کعبه اگر قبله اهل صفاست++
قبله دل مرقد شاه رضاست
کعبه اگر آمده از سنگ و گل++
لیک در این کعبه ولی خداست
گر شده آن کعبه مطاف و حرم++
وین حرم و مقصد اهل ولاست
یک قدمی نه بر حریمش نگر++
بارگه طوس عجب باصفاست
به بود این روضه زخلد برین++
شک نبود بارگه کبریاست
1) دارالسلام نوری.