علیّ بن موسی الرّضا صلوات الله علیه از قول جدّ بزرگوارشان امیرالمؤمنین علی بن
ابیطالب صلوات الله علیهما میفرمایند:
«انه لو رأی العبد اجله و سرعته الیه، لا بغض الأمل، و ترک طلب الدنیا».(1)
به راستی که اگر بندهای اجل و سرعتش را به سوی خود میدید
و بدان توجّه میداشت، همانا میل به آرزوها را از خود دور میکرد و خواستههای دنیوی را ترک مینمود».
انسان از همان ابتدای تولّد هم، فاصلهی کمی با اجل و مرگ خود دارد و با سرعت هر چه تمامتر بدان نزدیک میشود؛ لذا کسی که ایمان و معرفت حقیقی بدین مطلب داشته باشد، آرزوها، خواستههای دنیوی برای او ارزش چندانی ندارد.
قابل ذکر این که وقتی از مولا علیّ بن موسی الرّضا صلوات الله علیه سؤال شد: «کیف اصبحت»؟ (چگونه صبح کردی)؟
حضرتش در کمال ظرافت فرمودند:
«اصبحت باجل منقوص، و عمل محفوظ، و الموت فی رقابنا، و النار من ورائنا، و لا ندری ما یفعل بنا».(2)
«صبح نمودم با اجلی کوتاه و نزدیک و با عملی حفظ شده (و ضبط شده) در حالی که مرگ بر گردنهای ماست، و آتش در پی ما و این که نمیدانیم که با ما چه خواهد شد».
آنچه بیان شد نَمی از اقیانوس بی کران علوم و معارف امام رضا صلوات الله علیه بود.
از خداوند متعال می خواهیم ما را در این دوران غیبت و محرومیت از مولای غریبمان امام زمان عجل الله فرجه الشریف یاری نموده و توفیق درک درک و عمل به فرمایشات اهلبیت عصمت و طهارت صلوات الله علیهم اجمعین را خواهانم.
1) عیون اخبار الرّضا صلوات الله علیه ج 2 ص 39 ح 120.
2) تحف العقول: ص 470 ح 30.
