دعا نیز از جمله واژگانی است که در قرآن در موارد فراونی خداوند متعال آن را بیان فرموده است.امام رضا صلوات الله علیه در بیان اهمیّت و فضیلت دعا میفرمایند:
«الدعاء سلاح المؤمنین و عماد الدین و نور السموات و الأرض».(1)
«دعا سلاح مؤمن و ستون دین و نور آسمانها و زمین است».
یعنی، مؤمن واقعی مسلّح به سلاحی نمونه به نام دعاست؛ چرا که مؤمن به قدرت و توانایی پروردگار متعال و نیروهای غیبی اوایمان دارد و همواره دعا بهترین حربه و ابزاری است که میتواند به وسیلهی آن از شداید و سختیها بگذرد.
همانا دعا در جایی کاربرد دارد که حتی پیشرفتهترین ابزارها و سلاحها ناتوانند؛ چرا که ابزارهای معمولی محدودیت دارد و چه
بسا به مشیّت اِلاهی از کار باز میمانند، مگر نبود که کاردی که سنگ سخت را از شدّت برندگی به دو نیم کرد، به خواست خداوند متعال گلوی نازک اسماعیل علیه الاسلام را نبرید!
آری، همانا که بدون هیچ محدودیتی مرده را زنده میکند، زمین را برای طیّالأرض مسخّر میگرداند و حتّی آماده ترین سلاحها را نیز به کار میاندازد و مهمتر، این که دعا وسیلهی ارتباط خالق و مخلوق است در حقیقت مظهر دینداری و حیات و قوام دین به دعا بوده، همین ارتباط نورانی خالق و مخلوق است که آسمانها و زمین را نورانی میکند.
1) عیون اخبار الرّضا صلوات الله علیه ج 2 ص 37.
