ارزش خلوص نیّت برای خردمندان روشن است. علیّ بن موسی الرّضاصلوات الله علیه درباره ی اهمیّت اخلاص میفرمایند:
«ما اخلص عبدلله عزوجل اربعین صباحا، الا جرت ینابیع الحکمة من قلبه علی لسانه».(1)
«هیچ بندهای نیست که چهل روز برای خدا مخلص شود مگر این که چشمههای حکمت از قلب او بر زبانش جاری گردد».
آری خلوص نیّت و اخلاص در عمل آن چنان اثری دارد که اگر نیّت شخصی در انجام اعمال خود، حتّی چهل روز صرفاً رضای خدا باشد و هیچگونه شائبهای در نیّت درونی او نباشد، خداوند چشمههایی از حکمت بر زبان او جاری میسازد و آن گاه که حکمت بر زبان او جاری شد در تمام مراحل زندگی دنیایی موفّق وپیروز می گردد.
چنین فردی می تواند، راه صحیح و غیر صحیح را به خوبی تشخیص میدهد.
افزون براین، کلام او کلامی نافذ و موثّر خواهد بود.از این رو هم در زندگی و سرنوشت خودش موفّق و پیروزمند خواهد بود و هم نظر و کلام او در سرنوشت دیگران اثر مثبت خواهد داشت؛ بنابراین حکمت موجب رستگاری انسان و اطرافیان او در دنیا و آخرت خواهد شد.
1) عیون اخبار الرّضا صلوات الله علیه ج 2 ص 69.
