ائمه معصومین صلوات الله علیه همواره نسبت به شیعیان و دوستان
خود مهر می ورزیدند وسفارش های اخلاقی را به آنان بیان می فرمودند.
عبدالعظیم حسنی می گوید:امام رضا صلوات الله علیه به من فرمودند:
«یا عبدالعظیم! ابلغ عنی اولیائی السلام، و قل لهم: ان لا یجعلوا للشیطان علی انفسهم سبیلا، و مرهم بالصدق فی الحدیث و اداء الأمانة، و مرهم بالسکوت، و ترک الجدال فیما لا یعنیهم، و اقبال بعضهم علی بعض، و المزاورة، فان ذلک قربة الی، و لا یشغلوا انفسهم بتمزیق بعضهم بعضا، فانی آلیت علی نفسی أنه من فعل ذلک و اسخط ولیا من اولیائی، دعوت الله لیعذبه فی الدنیا اشد العذاب و کان فی الاخرة من الخاسرین.(1)
«ای عبدالعظیم! از جانب من به دوستانم سلام برسان و به آنها بگو: برای شیطان راهی بر خودشان قرار ندهند (وسوسههای شیطانی را از خود دور کنند) و آنها را امر کن به راستگویی، امانتداری، سکوت، ترک جدال و مرافعه در آنچه که آنان را فایدهای نمیرساند و این که به یکدیگر روی آورده و به دیدار یکدیگربشتابند؛ چرا که انجام این کارها موجب نزدیکی به من میشود و خود را به رسوا کردن و آبروریزی یکدیگر مشغول نکنند، پس همانا به جان خود قسم خوردهام که هر کس چنین کند و یکی از دوستان مرا غضبناک کند از خدا بخواهم که او را در دنیا با شدیدترین عذابها عذاب کرده و در آخرت هم از زیانکاران باشد».
پیشوای رئوف امام رضا صلوات الله علیه در این پیام چندین دستور اخلاقی را به دوستان خود ابلاع می نمایند که به صورت فهرست بیان می کنیم.
1. جلوگیری از نفوذ شیطان.
2. راستگویی.
3. امانتداری.
4. سکوت.
5. ترک جدال و اختلاف در مواردی که فایده ندارد.
6. دیدار از دوستان اهلبیت و رفت و آمد با آنها.
7. خودداری از رسوا کردن و آبروریزی دیگران.
1) انوار البهیة فی تواریخ الالهیة: ص 186، دارالأضواء (بیروت).
