آن گاه که مؤمن با تعالیم و آموزه های مکتب اهل بیت صلوات الله علیهم ایمان خود را به کمال نهایی رساند، جایگاه ویژه ای نزد پرودگار خود دارد.
امام رضا صلوات الله علیه دربارهی مقام مؤمن نزد خدا میفرماید:
«مثل المؤمن عند الله عزوجل کمثل ملک مقرب، و ان المؤمن عند الله اعظم من ذلک، و لیس شیء أحب الله الی الله من مؤمن تائب او مؤمنة تائبة».(1)
«مثل مؤمن در نزد خداوند متعال، مثل ملک مقرّب درگاه اِلاهی است، و همانا قدر و منزلت مؤمن نزد پرودگارش بالاتر از آن ملک مقرّب است و هیچ چیز نزد خداوند از زن و مرد توبه کننده محبوب تر و پسندیده تر نیست».
مقام مؤمن از ملائکه مقربین بالاتر است؛ چرا که ملائکه مجبور به
اطاعت و عبادت هستند و از نظر تکوینی تخلّف و ناسپاسی و غفلت در آنان راه ندارد و حال آن که انسان موجودی است مختار، که در توجّه یا غفلت و در اطاعت یا تخلّف آزاد است؛ بنابراین سزاوار است که انسان ایمان خود را به گونهای کنترل کند که بر ملائکهی مقرّبین نیز شرافت داشته باشد.
1) عیون اخبار الرّضا صلوات الله علیه ج 2 ص 29.
