بنابر روایتی که در فوائد الرضویّه آمده و همان طوری که نگارنده ی مطلع الشمس، مسیر امام علیّ بن موسی الرّضا صلوات الله علیه را از مدینه تا مرو بررسی نموده، به نظر می رسد که شهر اصفهان از مناطقی است که حضرت در طول مسیر از آن عبور نموده و با قدوم مبارک خود آن را مزیّن نمودهاند و با گذشتن از مسیر کوهپایه، رهسپار نایین شدهاند.(1)
طبق نقل تاریخ، نوشته شده است در این سفرشخصی از مردم کرمنه (یا کَروَن که از توابع نجفآبادِ اصفهان است) ساربان و شتردار حضرت بود. وی – که از اهل تسنّن بود – در آن محدوده از حضرت اجازهی مرخّصی خواست و عرض کرد : مرا به مطلبی از خط مبارک خود مفتخر فرمایید تا بدان تبرّک جویم.
حضرت گفتاری را بدین مضمون مرقوم فرمود و به او داد:
«کن محبا لال محمّد و ان کنت فاسقا و محبا لمحبیهم و ان کانوا فاسقین».
«دوستدار آل محمد صلوات الله علیهم باش، اگر چه فاسق باشی و دوستان آن بزرگوران را نیز دوست بدار اگر چه فاسق باشند».
آن گاه فرمودند:
«قال ابوذر، رضی الله عنه: قال لی رسول الله صلی الله علیه و آله: یا اباذر، اوصیک فاحفظ، لعل الله أن ینفعک به، جاور القبور تذکر بها الاخرة و زرها احیانا بالنهار و لا تزرها باللیل».(2)
«ابوذر غفاری گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: ای ابوذر، تو را وصیّتی مینمایم، پس بر آن محافظت نما، شاید که خداوند متعال به واسطهی آن تو را سودی برساند.
بر قبرها گذر کن که به واسطهی آن یادی از آخرت کنی و آن قبور را حتی الإمکان روزانه زیارت کن و شبانگاهان زیارت مکن».
قابل توجه است که صاحب کتاب تاریخ نایین در شهر اصفهان دو محل را معرّفی میکند که جای قدم مبارک حضرت علیّ بن موسی الرّضا صلوات الله علیه است و به عنوان قدمگاه آن حضرت می‌باشد ولی در این مورد بین علما اختلاف نظر وجود دارد.(3)
1) زندگانی حضرت علیّ بن موسی الرّضا صلوات الله علیه: ص 265، امام رضا صلوات الله علیه ص 93، تاریخ نایین: ص 235، حیاة الرّضا صلوات الله علیه: ص 77.
2) مستدرک وسائل: ج 2ص 363 ح 4.
3) تاریخ نایین: ص 233.
