جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

گرسنگی و عنایت

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

کفش دار حضرت رضا (ع) گفت :

من شبی بعد از فراغ از خدمت کفشداری رو بخانه نهادم و چون چیزی نخورده و گرسنه بودم ببازار رفتم که خوراکی خریداری کنم برای سد جوع خود لکن هرچه گشتم دیدم دکانها بسته اند و چیزی از ماکولات فراهم نشد.

باز بصحن مقدس برگشتم و آنوقت درب حرم مطهر را بسته بودند و من چون بصحن مقدس رسیدم با حال گرسنگی توجه بحضرت رضا (ع) کردم و عرضه داشتم ای مولای من ، من گرسنه ام و چیزی می خواهم ناگاه صدائی از در نقره بگوشم رسید متوجه آنجا شدم دیدم طبقی است که در آن نان و حلوای گرم گذاشته شده پس بشوق تمام آنرا خوردم و شکر الهی را بجای آوردم .(1)

حاجات خلق از کرمش می شود روا++

حلال مشکلات بود بهر ماسوا


1) روضات الزاهرات.