بزنطی از خادم امام امام کاظم صلوات الله علیه این گونه روایت میکند:
زمانی که حضرت امام کاظم صلوات الله علیه را از مدینه به عراق بردند، آن حضرت به فرزندش علی علیهالسلام فرمود:
تا من زندهام و خبر فوت من به تو نرسیده باشد، باید هر شب در دهلیزِ خانه بخوابی(1)
خانه بخوابی.
خادم میگوید: من هر شب بستر علیّ بن موسی الرّضا صلوات الله علیه را در دهلیز خانه مهیّا مینمودم و آن بزرگوار بعد از عشاء میآمد و تا به بامدادن در دهلیز خانه بود، چون صبح میشد به خانه تشریف میبرد.
چند سال به همین منوال گذشت.شبی بستر آن حضرت را مهیّا نمودم،ولی آن بزرگوار شریف نیاورد و خانواده هم ازغیبت آن حضرت بیاندازه ناراحت بودند و ما هم از این امر به وحشت افتادیم، تا این که صبح طالع شد و آن بزرگوار تشریف آورده و به نزد امّ احمد، بانوی حرم رفته و فرمود: امانتی را که پدرم نزد تو سپرده بود، حاضر کنید
و به من تحویل دهید.
وقتی امّاحمد که این سخن را شنید، شروع به گریه کرد و گریبان چاک زد و گفت: به خدا قسم که سید و آقای من وفات نموده است.
امام رضا صلوات الله علیه او را تسلّی داد و نگذاشت بیقراری و گریه و زاری نماید و دستور داد او جلوگیری فرمود و دستور داد که این راز را بر کسی افشا مکن تا خبر به والی مدینه برسد.
سپس اُمّاحمد، امانتهایی را که نزد خود داشت به علیّ بن موسی الرّضا صلوات الله علیه تحویل داد و عرض کرد: روزی که پدرت مرا وداع نمود، این امانات را به من سپرد و به من فرمود:
کسی را بر آن مطّلع مکن، چون من وفات نمودم، هر یک از فرزندان من که نزد تو آمد و آن ها را از تو مطالبه نمود به او تحویل بده و آگاه باش که من در چنین وقتی وفات کردهام.
علیّ بن موسی الرّضا صلوات الله علیه امانتها را تحویل گرفت و امر فرمودند که خبرشهادت پدر بزرگوارش را پنهان نمایند تا خبر به طور طبیعی منتشر شود.
از آن شب دیگر امام رضا صلوات الله علیه در دهلیز خانه نخوابید. بعد از چند روزی خبر شهادت موسی بن جفر صلوات الله علیه به مدینه رسید و معلوم شد که آن حضرت در شبی که حضرت رضا صلوات الله علیه غیبت نموده به شهادت رسیده و امام رضا صلوات الله علیه از مدینه به بغداد رفته تجهیز پدر خود را انجام داده است.
آن گاه که خبر شهادت امام کاظم صلوات الله علیه به طور رسمی در مدینه پخش شد، امام رضا صلوات الله علیه با اهلبیت مراسم عزاداری و سوگواری پدر بزگوارشان را برپا نمودند.(2)
حضرت موسی بن جعفر صلوات الله علیه در ضمن وصیّتی که در حضور عدّهای از بزرگان اهلبیت نوشته و امضا نمودند، به امامت علیّ بن موسی الرّضا صلوات الله علیه تصریح کردند تصریح کرد. متن این وصیت نامه را شیخ کلینی رحمة الله در کتاب شریف کافی، ابن شهر آشوب رحمة الله در مناقب آل ابی طالب وشیخ صدوق در عیون اخبار الرّضا صلوات الله علیه بیان نموده اند.
1) بیرونی (محلی که برای مراجعین بیشتر قابل دسترس است).
2) اثبات الوصیهی مسعودی: ص 195.
