همراهی با امام خمینی

مرحوم آیت الله کوهستانی در همان حال که عالمی زاهد و مظهر تقوا و ساده زیستی بود، هیچ گاه از مسائل سیاسی و اجتماعی زمان خود غافل نبود. او عالمی روشن‏بین و با بصیرت بود که مصداق «المؤمن ینظر بنور الله» مسائل را با نور الهی درک می‏کرد و موضع‏گیرهایش در سایه‏ی همین درک درست راهنمای شاگردان و مریدانش بود.

هنگامی که نهضت امام قدس سره آغاز شده بود، از آن جا که اهداف و مبارزات امام قدس سره را برای اعتلای اسلام و روحانیت می‏دانست، همواره از امام تجلیل می‏کرد و از او به عظمت یاد می‏نمود. از این رو، وقتی امام به دستور شاه بازداشت شد، به اندازه‏ای متأثر و ناراحت شد که مدتی بیمار گشت و فرمود: «خمینی دو مرتبه مرا مریض کرد.»

هنگامی که امام را به دستور شاه به ترکیه تبعید می‏کنند فرزند گرامی ایشان، خبر تبعید امام را به معظم له می‏رساند. چهره‏اش سرخ شده، می‏فرماید: «مشعل است، هر کجا برود نور می‏دهد.»