میلاد نور

شد جلوه‏گر نور خدا، در روز میلاد رضا++

کز بوی دلجویش فضا، شد مشکبار عنبرین‏

از نجمه سر زد اختری، خورشید روشن گوهری‏++

جانم فدای مادری، کاورده فرزندی چنین‏

چون لعل شکر بار او، شیرین بود گفتار او++

بر قامت و رخسار او، بادا هزاران آفرین‏

مهرش فروغ محفلم، خاکش صفابخش دلم‏++

گویی که با آب و گلم، گشته ولای او عجین‏

دل واله و حیران او، جان‏ها فدای جان او از++

از خرمن احسان او، ذرات عالم خوشه‏چین‏

دیگر ندارد در جهان، حاجت به فردوس و جنان++‏

آن کس چو من بوسد ز جان، قبر امام هشتمین‏

دل محو رخسار مهش، خرم بهشتی درگهش‏++

سر بوده بر خاک رهش، شاهان با تاج و نگین‏

رخ مطلع نور خدا، دل مظهر صدق و صفا++

کاخش حریم کبریا، خاکش مطاف مسلمین‏

هر دم نسیمی، جانفزا، آید ز فردوس رضا++

هم آستانش دلگشا، هم بوستانش دلنشین‏

سرچشمه‏ی فیض ازل، سر لوحه‏ی علم و عمل++‏

هم در فصاحت بی‏بدل، هم در سخاوت بی‏قرین‏

آئینه‏ی انوار رب، گنجینه‏ی فضل و ادب‏++

جای سخن از لعل لب، افشانده درهای ثمین(1)

1) دکتر قاسم رسا.