مرثیه به مناسبت شهادت امام رضا

امشب ای شمع گر از دیده رَوَد اشک رواست++

که شب ماتم جان سوز ولینعمت ماست

امشب ای شمع چون من اشک بیفشان وبسوز++

خاصّه بر حال غریبی که غریب الغربا است

شمع بر حال پریشان غریبی گرید++

که گدازان جگرش از ستم زهر جفاست

ای اباصلت در خانه به بیگانه ببند++

که جواد از ره دور آید و مهمانِ رضاست

گو به معصومه به بالین برادر بِشْتاب++

که رضا دستخوش محنت و اندوه و بلاست

جامه ی سوگ بپوشیم که ایّامِ غم است++

اشک ماتم بفشانیم که شب های عزاست

یک طرف رحلت پیغمبرِ پاکیزه گهر++

پیشوایی که از او پایه ی توحید بپاست

یک طرف زهر ستم بر دل پر خون حسن++

آتشی زد که زدود دل او تیره فضا است

این رضا کیست که دلها همه خشنود از اوست++

این رضا کیست که بر درد دل خلق دواست

ساکن کوی رضا باش که این ابرکَرَمْ++

سایه ی رحمت او بر سر سلطان وگداست

در دبستان رضا درک فضیلت آموز++

که دبستان رضا مکتب تسلیم ورضا است

دامن ضامن آهو مده از دست که او++

دوست را ضامن و فریادرس روز جزاست

از مرحوم دکتر رسا(1)

1) مرحوم دکتر قاسم رسا (1356- 1290) هجری شمسی با این که درکسوت مقدّس پزشکی خدمت می کرد و مدّتی معاونت بهداری کلّ استان خراسان را داشت با این همه شاعری دل سوخته بود و در مدح اهل بیت عترت و طهارت اشعار زیادی سروده. او دارای دیوان اشعار است و به مقام ملک الشّعرایی آستان قدس رضوی رسید.