1. آن حضرت مجبور بودند و اگر ایستادگی میکردند، پیشبینی میشد که با تهدیدهای مأمون، به شهادت برسند؛ در حالی که نتیجه و آثار شهادت آن حضرت در مدینه در آن شرایط، کمتر از نتیجه و آثار مسافرت به خراسان و شهادتشان در خراسان بود.
2. سفر حضرت رضا علیهالسلام به خراسان، از جهت فرهنگی و سیاسی و اجتماعی، برای گسترش و تحکیم تشیع و احقاق حق و ابطال باطل و
دفاع از حقوق شیعیان نقش به سزایی داشت.
3. مأمون که خود را شیعه مینامید، به تشکیل مجالس مناظره با دعوت علمای بزرگ اطراف و اکناف میپرداخت و بیانات امام علیهالسلام در آن مجالس، هویت و اساس عقاید اسلامی به ویژه تشیع را روشن مینمود و صحت عقاید شیعهی دوازده امامی را تثبیت میکرد و حقانیت اصل اسلام را در برابر غیرمسلمانان و اصول تشیع را در برابر مخالفان روشن میساخت.
4. گرچه مأمون میخواست از وجود مبارک امام علیهالسلام در جهت اهداف شوم سیاسی خود بهرهبرداری کند، ولی شیوهی زندگی امام رضا علیهالسلام در خراسان، نقشههای مأمون را خنثی نمود و باطن پلید وی را مخصوصا در ماجرای نماز عید و تعطیل مجالس مناظره و سرانجام شهادت امام رضا علیهالسلام روشن ساخت.
5. حوادث و معجزاتی که در مسیر راه مدینه تا خراسان و در خود خراسان از آن حضرت دیده شد، پایگاه مردمی آن حضرت را چند برابر نمود، موقعیت خاندان رسالت را در نظر مردم بسیار بالا برد و به عکس دشمنان و مخالفان را رسوا ساخت.(1)
1) نگاهی به زندگی امام رضا علیهالسلام، صص 85 – 83.
