هنگامی که شب به صبح آمد، مردم اجتماع کردند و گفتند: مأمون با نیرنگ حضرت رضا علیهالسلام را کشته است و فریاد میزدند: مأمون پسر رسول خدا را کشت.
مأمون به «محمد بن جعفر»(1) گفت: نزد مردم برو و به آنها اعلام کن که جنازهی حضرت امروز خارج نمیشود تشیع جنازه به بعد موکول شده است. «محمد بن جعفر» نزد مردم رفت و گفت: ای مردم! پراکنده شوید، زیرا جنازهی امام رضا علیهالسلام امروز خارج نمیشود.
مردم متفرق شدند، مأمون و اطرافیانش جنازهی آن حضرت را شبانه غسل دادند و به خاک سپردند. به این ترتیب، شبانه و غریبانه و مظلومانه امام را تشیع کردند.(2)
مأمون پس از کشتن امام علیهالسلام به دنبال بدن مطهر حضرت به راه افتاده بود و میگفت: بعد از تو چه کسی را ملجأ و پناهگاه خویش قرار دهم؟ و سه روز در مراسم سوگواری در کنار مزار امام علیهالسلام برپا کرد.(3)
پیکر پاک امام علیهالسلام در همان بقعهای که هارون قبلا مدفون شده بود، در جلوی قبر هارون به خاک سپرده شد. شهادت آن بزرگوار در روز آخر ماه صفر سال 203 هجری در سن 55 سالگی واقع شد.
1) عموی امام رضا علیهالسلام که با گرفتن امان از مأمون به خراسان آمده بود.
2) عیون اخبار الرضا، ج 2، صص 242 – 241.
3) مسند الامام الرضا علیهالسلام، ج 1، ص 140.