شب سوم صفر 1377 دختری در حدود شانزده سالگی که از نصف بدن شل بود شفا یافت چنانچه مرحوم ثقة الاسلام حاج شیخ علی اکبر مروج الاسلام فرمود:
در شب مذکور هنگام سحر قبل از اذان صبح از دارالسیاده مبارکه خواستم برای نماز به مسجد گوهرشاد بروم یک نفر از خدمتگذاران دارالسیاده که سید جلیلی بود و با حقیر دوستی داشت گفت من امشب در اینجا مواظب خدمت بودم پشت پنجره نقره که در بالا سر مبارک حضرت است دختری دیدم افتاده و پاهای او دراز است .
من باو گفتم ای زن ای دختر چنین بی ادبانه پاهای خود را در این جا دراز مکن بعضی زنها که نزد او بودند گفتند این بیچاره شل است و قدرت ندارد پاهای خود را جمع کند لذا از او گذشتم و اینک در این هنگام سحر آمدم او را ندیدم .
از بعضی زنها که در آنجا بودند پرسیدم این دختر شل کجاست و چه شد.
گفتند حضرت رضا (ع) او را شفا داد و خود با کسانش رفتند.(1)
از این در مرانم ای امام بحق++
مرانم بخوانم ای امام بحق
ترا حق زهرای اطهر قسم++
مدد کن بجانم ای امام بحق
مران از درت ایشه ملک طوس++
به پروردگارم ای امام بحق
امیدم به توست ای امام رئوف++
چو نامه سیاهم ای امام بحق
اسیر و گرفتار اندر فتن++
نظر کن بحالم ای امام بحق
بدادم برس موقع انتظار++
چو در انتظارم ای امام بحق
شفاعت نما ای شه با کرم++
به نزد خدایم ای امام بحق
1) کرامات رضویه.
