«مخزومی»، نوهی جعفر طیار میگوید: امام کاظم علیهالسلام ما را به خانهی خود دعوت کرد. هنگامی که به محضر ایشان رفتیم، فرمودند: آیا میدانید برای چه شما را در این جا جمع کردهام؟
گفتیم: نه.
فرمودند: گواهی دهید که این پسرم (اشاره به حضرت رضا علیهالسلام) وصی من و سرپرست من و خلیفهی بعد از من است؛ هر کس از من طلب دارد، از او بگیرد؛ به هر کسی وعدهای دادهام، از او بخواهد که ادا کند؛ و هر کسی که ناچار شده با من ملاقات نماید، قبلا از ناحیهی او نامهای نزد من بیاورد، سپس با من ملاقات کند.(1)
فرازی از وصیت نامهی حضرت موسی بن جعفر علیهالسلام
همانا من به علی وصیت میکنم و پسران دیگرم را همراه او میسازم؛ به شرط اینکه او بخواهد و آنها را شایسته تشخیص دهد و دوست داشته باشد که تثبیتشان کند و اگر نخواست و دوست داشت خارجشان کند، اختیار با اوست، و با وجود او، ایشان اختیاری ندارند.
دخترانم نیز همچنانند و جز به رأی و مشورت او، نه هیچ برادر و نه مادری و نه هیچ سلطان و نه هیچ عمویی، حق ندارد دخترانم را تزویج کند. علی به ازدواج فامیل خویش بیناتر است.
1) کشف الغمه، ج 3، ص 96.
