حضرت امام رضا علیه السلام درتوضیح این آیه ی مبارکه ی “فاسْئلوا اَهلَ الذّکْرِ اِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ “(1)
ازاهل ذکر بپرسید چنانچه نمی دانید از علماء حاضر در مجلس مأمون پرسیدند که منظور از اهل ذکر چه کسانی هستند؟ آن ها گفتند: مقصود یهودیان و مسیحیان می باشند.
امام رضا علیه السلام آن گاه چنین فرمودند: جواب شما درصورتی درست است که آن ها ما را به دین خودشان دعوت نمایند، در حالی که می گویند: دین ما از دین اسلام بهتر است.
مأمون گفت: ای ابا الحسن آیا درنزد شما بیانی هست که باگفته ی علماء حاضر در مجلس مخالف باشد. امام رضا علیه السلام فرمودند: آری مقصود از ذکر رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله است و ما خاندان او هستیم و این معنی را خداوند در قران خود بیان کرده و در سوره ی طلاق(2) چنین بیان نموده: ای خردمندان که ایمان آورده اید تقوای الهی را پیشه ی خود سازید (از خدا بترسید) و او “خدا” رسولی فرستاد که آیات واضح و روشن الهی را برای شما می خواند تا مؤمنان نیکوکار را از تاریکی ها به سوی روشنایی ببرد (رهنمون سازد).
پس منظوراز ذکر رسول خدا صلی الله علیه و آله است و ما خاندان و آل او هستیم (پس معلوم می شود که حضرت رسول و دوازده امام علیهم السلام اهل ذکر هستند چون همه چیز می دانند و علم آن ها لدنّی است، یعنی آن ها بدون استاد و بدون این که تلّمذ و شاگردی نموده باشند، از جانب خدا دارای تمام علوم اولین و آخرین هستند.
1) سوره ی نحل آیه ی 15.
2) فاتَّقوا اللّهَ یا اولیِ الالباب… الذینَ آمَنوا قَدْ اَنْزَلَ اللهُ اِلَیْکمْ ذِکْراً – رَسولاً یَتْلوا عَلَیْکُمْ آیاتِ اللّهِ مبَیِّناتٍ لِیُخْرِجَ الذینَ آمنوا وَ عَمِلو الصّالحاتِ مِنَ الظّلُماتِ اِلی النور… سوره ی طلاق آیات 10 و 11.
