احمد بن حمزه گفت: خدمت حضرت رضا علیه السلام رسیدم همسرم درآن موقع حامله بود. عرض کردم وقتی از خانه آمدم زوجه ام باردار بود از خداوند درخواست کنید
پسری به من عنایت فرماید.
امام علیه السلام فرمودند: فرزندت پسر است ولی نام او را عمر بگذار! عرض کردم: من می خواستم نام او را علی بگذارم وبه خانواده ام دستور داده ام اگر پسر بود نامش را علی بگذارید.
امام فرمودند: همان طورکه من گفتم اسم او را عمر بگذار. وارد کوفه شدم خداوند به من پسری عنایت فرموده بود اسمش را علی گذاشته، من اسمش را عوض نمودم و او را عمر نامیدم. همسایگان که ازاین جریان مطّلع شدند گفتند:
بعد از این هر چه درباره ی تو بگویند باور نخواهیم کرد، من متوجّه شدم حضرت رضا علیه السلام از خودم به من دلسوزتر بوده اند.
(به خاطر تقیّه این نام را برای فرزندم انتخاب فرمودند)
این هم لطف خاصّ مولا علیّ بن موسی الرّضا علیه السلام بود نسبت به شیعیان و دوستان خودکه متعصّبین عامّه به آن ها بدبین نشوند. زیرا به واسطه ی جو مسمومی که خلفای عبّاسی برای دوستان اهل بیت و ائمه علیه السلام راه انداخته بودند افکار مردم جاهل عامّه را نسبت به دوستان و شیعیان اهل بیت علیهم السلام بدبین نموده بودند.
