امام رضا و واقفیان

امام رضا علیه‏السلام بعد از شهادت پدرش، دچار موقعیت اسفناک و دشواری شد که از هر جهت غم‏انگیز و موجب تأثر آن حضرت بود، زیرا از یک سو حکومت با تمام دستگاههای خود در تلاش بود، که موجبات قتل او را فراهم کند، و از این حیث آن حضرت رنج می‏برد، و از سوی دیگر، شکاف عمیقی که موجب اختلاف میان اصحاب و یاران پدرش شده بود، او را دچار غم و اندوه کرده بود.

این اختلاف بر اثر اشاعه پدیده‏ای ساختگی به وجود آمد، مبنی بر این که امام موسی بن جعفر علیه‏السلام نمرده است، بلکه او زنده است و روزی می‏خورد، و هم قائم آل‏محمد صلی الله علیه و آله است، و غیبت او همچون غیبت موسی بن عمران از قومش می‏باشد، و نتیجه این فکر، باعث وقوف امامت بر موسی بن جعفر علیه‏السلام و عدم انتقال آن به فرزندش امام رضا علیه‏السلام می‏گردید.