زمان مطالعه: < 1 دقیقه
عبدالسلام هروی می گوید:
وقتی که امام علیّ بن موسی الرّضا صلوات الله علیه از
نیشابور به سوی مرو خارج شدند، به ده سرخ (که دهی است ما بین نیشابور و مشهد) رسیدند. شخصی خدمت حضرت عرض کرد: یا بن رسول الله ! آفتاب رو به زوال است و ظهر شده، آیا نماز نمیگزارید؟
حضرت از مرکب فرود آمده و فرمودند: آب حاضر کنید!
عرض شد: آب همراه ما نیست.
حضرت به دست خود مقداری از زمین را حَفر کردند و چشمه ی آبی ظاهر شد، پس حضرت وضو ساختند و کسانی که همراه با آن حضرت بودند نیز وضو گرفتند.
لازم به ذکر است که شیخ صدوق رحمه الله مینویسد: «هم اکنون نیز آثار آن چشمه در آن محل باقی است».(1)
1) عیون اخبار الرّضا صلوات الله علیه: ج 2 ص 136، عوالم العلوم: ج 22 ص 241 ح 1، بحارالأنوار: ج 49 ص 125 ح 1.