تنها سید امین عاملی در اعیانالشیعه برای این صحیفه اسنادی از اختصاص به خود او دارد، برای آن ذکر کرده است و این به استناد نسخهای است از این صحیفه که شیخ عبدالواسع یمانی زیدی از یمن برای او آورده و در دمشق آن را به چاپ رسانیده است. همچنان که در برخی از نسخههای این صحیفه، سند آن به ابیعلی طبرسی نسبت داده شده است، ولی مرحوم مجلسی میگوید: این، نزد ما ثابت نیست، در مستدرک میگوید: نویسنده فاضل میرزا عبدالله افندی در ریاضالعلما طرق اسناد آن را جمعآوری کرده و گفته است: از جمله این که در شهر اردبیل نسخهای از این صحیفه را مشاهده کردم، که در آن نوشته شده بود، این صحیفه است و در آغاز آن سندش بیان شده بود، سپس صاحب ریاضالعلما سند را ذکر میکند، اما اسنادی که بیان داشته از نظر رجال آن خالی از مناقشه نیست، و آنچه مختار ما درباره این رساله میباشد، این است که روایتی است که به ثبوت نرسیده است، و محتوای آن برای اثبات احکام شرعی صلاحیت استدلال ندارد، و کافی است در این باره بدانیم که علما و محققان بزرگ گذشته ما از اعتماد به این کتاب اعراض کرده، و به صدور آن از امام علیهالسلام وثوق نیافتهاند، بنابراین دلیلی وجود ندارد که ما آن را از افادات علمی و تألیفات امام رضا علیهالسلام به شمار آوریم.