احضار امام از مدینه به مرو

آوردن امام رضا علیه‏السلام از مدینه به مرو، با مشورت امام و با جلب نظر قبلی ایشان نبود و این از مسلمات تاریخ است. هیچ تاریخ نگاری در این باره مکاتبه یا مذاکره‏ای از مأمون با امام ذکر نکرده است. هیچ‏گاه مأمون به امام نگفت که ایشان را برای چه موضوعی خواسته است، بلکه وی امام رضا علیه‏السلام را بدون آن که موضوع را روشن کند، احضار کرد. او موضوع را برای نخستین بار در مرو با امام در میان گذاشت. دستور داد امام و شماری بسیار از آل ابی‏طالب را از مدینه، تحت‏نظر و به اجبار حرکت دهند و به مرو آورند. حتی مسیری که برای امام رضا علیه‏السلام برگزیند، مسیر مشخصی بود که حضرت از مراکز شیعه‏نشین عبور نکند. مأمون از این مسیر می‏ترسید؛ زیرا تماس امام رضا علیه‏السلام با شیعیان، برای دستگاه خطرآفرین بود. او دستور داد حضرت را از طریق کوفه نیاورند، بلکه از طریق بصره و خوزستان و فارس به نیشابور بیاورند. مأمون خود مسیر را مشخص کرده بود. کسانی که مأمور این کار بودند، بسیار با امام رضا علیه‏السلام کینه و عداوت داشتند. سرداری که مأمور این کار شد، به نام «جلودی» یا «جلودی»، بسیار به مأمون وفادار بود و کاملا مخالف با امام رضا علیه‏السلام هنگامی که مأمون در مرو ماجرای ولایت عهدی را مطرح کرد، جلودی گفت: «من با این کار مخالفم.» هر چه مأمون گفت: «خفه شو!» گفت: «من مخالفم.» او و دو نفر دیگر به دلیل مخالفت با ولایت عهدی امام رضا علیه‏السلام به زندان افتادند و سپس به همین دلیل کشته شدند.