عن النعمان بن سعد قال؛ قال امیرالمؤمنین صلوات الله علیه:
«سیقتل رجل منی بأرض خراسان بالسم ظلما. اسمه اسمی، و اسم ابیه اسم بن عمران موسی علیهالسلام. ألا فمن زاره فی غربته غفر الله ذنوبه ما تقدم منها و ما تأخر و لو کانت مثل عدد النجوم و قطر الأمطار و ورق الأشجار.»
بحارالأنوار: 34/102 ح 11 از عیون اخبارالرضا علیهالسلام: 258/2 و امالی صدوق: 181.
از نعمان بن سعد روایت شده است که گفت: امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمودند:
«بزودی مردی از من در زمین خراسان به وسیلهی سم، از روی ستم، کشته میشود. اسم او اسم من است و اسم پدرش اسم پسر عمران یعنی موسی علیهالسلام است. آگاه باشید؛ کسی که او را در غربتش (با ملاحظهی این که این بزرگوار دور از وطنشان میباشند) زیارت کند
خدا گناهان گذشته و آینده او را – اگرچه به اندازهی تعداد ستارگان و قطرههای باران و برگهای درختان باشند – میآمرزد.»
