مرحوم شیخ صدوق، شیخ حر عاملی و دیگر بزرگان به نقل از اباصلت هروی حکایت کنند:
حضرت ابوالحسن، امام علی بن موسی الرضا علیهالسلام به تمام زبانها و لغت، آشنا و مسلط بود؛ و با مردم با زبان محلی خودشان صحبت مینمود.
و بلکه حضرت در لهجه و تلفظ کلمات، از خود مردم فصیحتر سخن میفرمود، تا جائی که مورد حیرت و تعجب همهی اقشار و افراد قرار میگرفت.
اباصلت گوید: یکی از روزها به آن حضرت عرض کردم: یا ابن رسول الله! شما چگونه به همهی زبانها و لغتها آشنا شدهای؛ و این چنین ساده، مکالمه مینمائی؟
امام علیهالسلام فرمود: ای اباصلت! من حجت و خلیفهی خداوند متعال هستم و پروردگار حکیم کسی را که میخواهد بر بندگان خود حجت و راهنما قرار دهد، او را به تمام زبانها و اصطلاحات آشنا و آگاه میسازد، که زبان عموم افراد را بفهمد و با آنها سخن گوید؛ و
بندگان خدا بتوانند به راحتی با امام خویش سخن گویند.
سپس امام رضا علیهالسلام افزود: آیا فرمایش امیرالمؤمنین، امام علی علیهالسلام را نشنیدهای که فرمود: بر ما اهلبیت – عصمت و طهارت – فصلالخطاب عنایت شده است.
و بعد از آن، اظهار نمود: فصلالخطاب یعنی؛ معرفت و آشنائی به تمام زبانها و اصطلاحات مردم؛ و بلکه عموم خلایق در هر کجا و از هر نژادی که باشند.(1)
1) عیون أخبار الرضا علیهالسلام: ج 2، ص 228، ح 3، إثباتالهداة: ج 4، ص 279، ح 91، إعلام الوری طبرسی: ج 2، ص 70.
